Mysterieus innerlijk ongemak maakt me soms erg snel moe.
Eigenlijk weet ik wel, navelstaarderij is het, wat een gedoe.
Dat is gelukkig gedaan als die kleinzoon zo lief naar me kijkt.
Hij lacht schattig met de eerlijke open glimlach van de jeugd.
Terug die dolle opa, de opa die gekscheert en gelukkig blijkt.
De kleinkinderen schenken iets bijzonders, dat doet deugd.
Spreken van kleinkinderen is lachwekkend, al doe je het wel.
De Engelse benaming: grandchildren duidt de werkelijkheid.
Schoenen worden schuiten, stapjes worden enorm, te snel.
Jongens worden mannen, mannen met zware stem, geheid.
De goudhamster wordt vervangen door een golden retriever.
Die hond zal als volwassen mee wandelen, hij doet niets liever.
door Joris
Sanne, dat lees ik graag. Ik doe een beetje mijn best en schrijf op dag 1 en lees op dag 2 en 3, dan kan IK het zelf niet beter.
"De Engelse benaming: grandchildren duidt de werkelijkheid." Heb ik nooit eerder bij stil gestaan. Geweldig hoe taal je kan doen nadenken.
Ik vind je rijm trouwens erg natuurlijk.